Afgelopen maandagmorgen had ik een afspraak in het UMCG en ik word bijna altijd begeleid door Frits, mijn partner en dan ook mijn chauffeur. Ik heb vroeger zelf veel auto gereden. Nu is mijn plekje op de ‘tweede rij’, achter Frits in onze mooie aangepaste bus, want ik zit in een elektrische rolstoel. Bij niet te lange routes vraag ik Frits om een andere route te kiezen dan de snelweg. Qua tijd ben je dan iets langer kwijt en kom je, naar mijn mening, relaxter op de plek van bestemming.

We reden naar huis via de Hereweg. Eenmaal op de Rijksstraatweg gekomen zijn daar de mooie doorkijkjes naar het beekdal van de Drentsche Aa en kan je goed zien dat je op de Hondsrug rijdt. Schitterend zijn ook de fraaie villa’s van weelde die links en rechts te bewonderen zijn. Intussen praten we over wat eerder die ochtend gebeurde met de verpleegkundige in het UMCG; zij ging niet handig om met het thema Inclusie. Voor de specifieke behandeling zou ik op een onderzoeksbank moeten liggen; de verpleegkundige vroeg Frits of “zij” wel uit de rolstoel kon. Ik zei dat ze die vraag gerust aan mij kon stellen en dat “ze” helaas niet meer zonder tillift uit haar rolstoel kan. 

Dit soort situaties overkomt mij bijna dagelijks.

Diezelfde avond had ik een online vergadering van de “Adviesraad Toegankelijkheid” van de Provincie Drenthe. Volgens het VN Verdrag Handicap moeten mensen met een beperking volwaardig mee kunnen doen in de samenleving. Deze Adviesraad Toegankelijkheid helpt de Provincie bij dat uitgangspunt. Dertien ervaringsdeskundigen adviseren het provinciebestuur gevraagd en ongevraagd over toegankelijkheid bij de projectontwikkeling voor en de uitvoering van de Inclusie Agenda. Het is goed om samen met de provincie Drenthe hier actief mee bezig te kunnen zijn. Feitelijk is het ook een van de speerpunten van Hans Kuipers als hij in een interview zegt: “De toegankelijkheid van voorzieningen staat voor mij altijd voorop!”

De Adviesraad Toegankelijkheid heeft o.a. drie werkgroepen: fysieke toegankelijkheid, digitale toegankelijkheid en bewustwording; ik ben lid van de laatste. De werkgroep is gemêleerd en bestaat uit iemand met een gehoorbeperking, drie mensen met verschillende visuele beperkingen en ikzelf. Tijdens de vergadering met mijn werkgroep vertelde ik wat er gebeurd was in het UMCG. Het voorbeeld kwam iedereen bekend voor en we hebben besloten allen te komen met een visie op bewustwording en wat we eventueel zouden kunnen doen als werkgroep.

Het is begin juli en de meeste Nederlanders gaan de leuke dingen in het leven weer oppakken. De samenleving gaat open. Echter, dit land is net zo ontoegankelijk als vóór corona en voor mensen met een beperking is er weinig veranderd, aldus Lisa Westerveld, Tweede Kamerlid voor GroenLinks. Zo gaan terrassen en restaurants weer open en krijgt de horeca extra ruimte. Dit kan fijn zijn, maar niet als tafels en stoelen de doorgang blokkeren voor een rolstoeler. Het kan zo veel gemakkelijker als er rekening gehouden wordt met iedereen. In de tijd van de 1,5 meter was het bijvoorbeeld bijna “heerlijk” om ergens zonder problemen naar binnen te kunnen gaan. 

Bewustwording is een thema waar ik heel veel over kan vertellen; er valt zoveel te veranderen. 

Als we met elkaar samenwerken weet ik zeker dat we veel van elkaar kunnen leren.

Dank je wel aan Ireen voor de mogelijkheid om GroenLinks Assen een kijkje te geven in mijn dagelijks rollende leven en dank je wel aan degene die dit verhaal heeft gelezen.

Karin van der Veur

1 juli 2021