Eerst nog even over de lente voor we verder gaan over die poster. Wat was het heerlijk weer in het afgelopen Valentijns weekend. Echt zo’n weekend om naar buiten te gaan, in het gras te gaan liggen en verliefd naar de ander te kijken en te mijmeren over een gezamenlijke toekomst. Het bracht ook opeens een herinnering naar boven over de speech van Femke op het Festival Linkse Lente in Nijmegen waar de website www.linkselente.nl werd gelanceerd. Even snel opgezocht maar als je daar nu op klikt kom je uit bij een website over goedkope vakanties, tja.

Het gedicht Mei van Herman Gorter waarvan bijna iedereen alleen de regel kent, “Een nieuwe lente een nieuw geluid” bestaat eigenlijk uit 4381 versregels en dat is natuurlijk wel iets meer dan het essay van onze Jesse over het lente-akkoord of zoals hij zegt Keerpunt 21: “Pleidooi voor een progressieve samenwerking”.  Wist u trouwens dat Herman en Jesse een aantal zaken gemeen hebben behalve dan de lente? Ook Herman werd door een alleenstaande moeder (weduwe geworden toen Herman zes was) opgevoed en ook hij had net als Jesse drie vrouwen. Hij had een vrouw waar mee hij was getrouwd en twee minnaressen. Als we dan nu naar de drie “politieke” vrouwen van Jesse kijken denk ik dat we ervan uit kunnen gaan dat Lilliane de trouwe vrouw is en Sigrid en Lilian de minnaressen zijn. Echter deze minnaressen hebben nu door de liefdesverklaring van Jesse het aardig benauwd gekregen. Flirten is leuk maar daar moet het wel bij blijven want ze waren immers niet op zoek naar vaste verkering. De vraag is dan ook waarom je meteen de buitenwereld bij je versierpogingen gaat betrekken voordat er een wederzijdse overeenkomst is.

Ik ben niet tegen de lente en ook niet tegen samenwerking of een progressief geluid maar op voorhand posters maken over een samenwerking zonder commitment van de andere partijen gaat te snel en te ver. Jesse geeft aan dat het een persoonlijke keuze is en niet zomaar een poster. “Het staat symbool voor meer. Een keuze om anders aan politiek te doen en de campagne anders aan te pakken en vol in te zetten op progressieve samenwerking”. 

Beste Jesse in het woord samenwerking zit SAMEN, dat doe je dus niet alleen. Om iets samen te kunnen doen moet ook de ander iets samen willen doen. Mijn persoonlijke keuze dit jaar is dan ook om heel progressief dit jaar geen poster van GroenLinks op mijn raam te plakken als er namen op staan van mensen die nog niet zover zijn dat ze samen willen of kunnen werken met jouw Keerpunt 21.

Er komt dus straks op mijn raam geen roze wolk of roze bril maar een gewone roze poster met de naam GroenLinks. Samen met de kleuren Rood en Groen geeft dat voldoende warmte om van het voorjaar te kunnen gaan genieten.

Om het lentegevoel nog even vast te houden hierbij een stukje uit een lentelied van Brigitte Kaandorp

Na elke winter is er altijd weer een lente, 't Is in de eeuwigheid nog nooit anders gegaan
D'r komen zo veel nieuwe lentes, zo veel nieuwe zomers en zo veel nieuwe liefdes voor je aan.
 

ATHENA